Dins lu bujomatique, la lavaria ente vau netiar mos afars, i a una cafòrna, ‘na nicha se aimatz mielhs. Dins ‘questa nicha, lu monde que passa i laissa daus libres, de las revudas, i laissa o ne’n pren.
I a pas de reglas establidas. I a de tot, beucòp de saloperia dau tipe « la vita passat la mòrt », « parlar aus angeus sans pòrta-onda », quauques libres de torisme, d’art, i trobí mesma un « codí de la rota ».
I a gaire, faguí creire i aver trobat un vielh libre de faulas per ne’n contar sus mon ciber-quasernet « becana », qu’es conhat dins ‘quela tireta (>fr-becancaneries). Vau dire aquí la vertat, son copiadas sus lu J. Foucaud, lu fabuliste lemosin. Estranhament, ai vougut ò far coma lu F. Richard — me base sus la virada francèsa dau texte per contar mas connarias — mas aquò marcha pas parrier.
Afe, dins ‘queu bujomatique, coma la rederia, o reciclaria se aimatz mielhs, es barrada dins ‘quilhs temps de confinhada, i pardí quauques libres, de las bedes, daus romans, mesma daus libres coma per eisemple « ‘na vacha sus ma plaça per me garar » (>lm). Forçadament, coma i vau totjorns los mesma jorn de la setmana, quitament a la mesma ora, i aguet quauqu’un per me susvelhar e per me balhar « per eschamjar » un libre dau mesma linhatge.
Marchar beure un còp coma lu Budhā
L’eideia eriá de las bonas, tant ò dire, e zò prenguí ben, d’autant mai, que lu titre, coma dire… « Marchar beure un còp coma lu Budhā » per me, qu’eriá ‘na legida dins l’estile da « Gesús e Budhā », la manga que ne’n parlí aquí (>lm).
Qu’es de dire un chause per rire, per far dau ben, de rire un pauc dins nòstre temps sòrne, un libre un pauc mocandier mas respectuós maitot.
E be non. I a de segur de que prener, una tonalitat « que se vòu per amistosa », mas deve ò dire, faguí nonmàs lu fuelhotar, que lu monde per luquau lu livre es estat fach es un monde fòrt americanisat, vòle dire, desparrier de ma p’ita persona. Res de meschaënt dins çò que dise aquí, qu’es aures qu’un libre de « desvelopament personau », per estre mai actiu e agissent, dins la vita privada tant coma per lu trabalh.
Per aura, qu’es pas vertadierament çò que fau legir.
Ne’n mai d’aquò, faguí quauquas charchas sus l’autor. Res de mai qu’un nuòu-guru, sens obludar qu’eu sembla pas aver ‘na conducha onesta envers las femnas (fau totjorn avieisar quò-quí chas los « gurus », i son ralament tant purs coma ò disan).
- « Prendre un verre avec Bouddha » — Lodro Rinzler
Per parlar un pauc dau Budhā
Per parlar un pauc dau Budhā, que qu’es un secret per degun, dins sa livrada « psicologia », lu bodisme es pas ‘n’eideia per me desplara.
Dins lu bilhet i a daus libres de persentats e daus liams, mai d’una vetz, los mesma que dins ‘queu-quí. Fau pas obludar que i a pas UN bodisme, mas un aubre coma de las branchas. D’aquelas branchas — grand o pitit veïcule, tantra — las dos grandas dau zen son per me plare.
Per simplifiar fortament lu « zen », dins una escòla i a l’atenci’ (dins la meditaci’, dins lu biais de far…), dins l’autra, lu biais es un pauc mai « intelectuau », i a daus contes per « esvelhar », ne’n parlí autravetz aquí :
La metafòra dau baston a sechar la marda (>lm) :
Un jorn, un monge damanda a « Pòrta-de-las-Nibladas » :
— De qu’es lu Būdha ?
— Un baston bon per essunhar lu bren !
Tòrne ò dire, lu jorn que los/las creisant⋅a⋅s daus dius uniques diran ‘quò de lur diu, seram sauvats.
Sus la bona òbra au bon moment (>lm) :
Un jorn, un monge diguet au Zhaozhou (Jōshū) : « Vene d’intrar dins la comunautat dau vòstre monasteri, vos pregue, Mestre, de me balhar ‘n’instrucci’. »
Zhaozhou li damanda : « Mangetes ton bolhon de riz. »
« V-òc-es » quò disset lu monge.
« Adonc, marcha netiar ta sieta », diguet Zhaozhou.
Un eimatge per vos remercejar d’estre ‘ribat aquí
WordPress:
J'aime chargement…
